sarınma — «Sarınmaq»dan f. is. Pristav Mehdi bəyin ağaca sarınması xəbəri bütün mahala yayılır. «Qaçaq Nəbi» … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
dolaqlanmaq — məch. Dolaq sarınmaq. // Sarınmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
qundaqlanmaq — 1. məch. Qundaqla sarınmaq, bələnmək (uşaq haqqında). // məc. Sarınmaq, boğça halında bağlanmaq. 2. məch. Qundaq salınmaq (tüfəngə) … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
üşələmməx’ — I (Qazax, Tovuz) bax ütələmməğ. – Canavarrar üşələnellər yeməx’dən ötrü (Qazax); – Ə:, nə üşələnirsəη, varıf işinə gücüηe:tsəη (Tovuz) II (Tovuz) tökülmək. – Damın torpağı içəri üşələner III (Borçalı) sarınmaq. – Yumax yaxşı üşələnerdi … Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti
bintlənmək — məch. Bint ilə sarınmaq, bağlanmaq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bükülmək — f. 1. Qatlanmaq, əyilmək, bükük hala düşmək. Qəhrəman . . <Xavərin> dizlərinin büküldüyünü və qeyri ixtiyari yerə oturduğunu gördü. M. İ.. <Tamara:> Külək əsər, gül bükülər. S. V.. 2. Əyilmək, ikiqat olmaq, belini əymək. Beli bükülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bürmələnmək — məch. Lülə şəklində sarınmaq, bir şeylə hər tərəfi bürüdülmək; örtülmək, bükülmək … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
bələnmək — 1. məch. Bələyə bükülmək, sarğı ilə sarınmaq, qundaqlanmaq. 2. bax bələşmək. Bal bələnib dillərinə, gül sancılıb tellərinə. Aşıq Əli. Qənd əzilib dilə, dişə, dəhanə; Qaymaq dodaqlara bal bələnibdir. A. Ə … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
sərilmək — 1. f. 1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək. – Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilmişdi. Ç.. Hər ikisi yumşaq otların üzərinə sərildilər. H. N.. // Yerə dəymək, yıxılmaq. Yazıq … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti