sarınmaq

sarınmaq
f.
1. Bürünmək, örtünmək. Çadraya sarınmaq. Örpəyə sarınmaq. – Mənim kimi bir sirdaşın yanında; Qayım-qayım sarınmağın nədəndir? M. P. V.. Molla abasına bərk sarındıqdan sonra məktubu Qurbana oxudu. A. Ş..
2. Sarğı ilə bağlanmaq. <Roza:> Əllərimlə sarınarsa bir yara; Zəhərli də olsa, çapuq sağalar. H. N..
3. İp, qayış və s. ilə başqa bir şeyin üzərini bərk-bərk bağlayıb bənd edilmək. Çarpayıya sarındığım üçün dikələ bilmədim. M. C..

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Нужен реферат?

Look at other dictionaries:

  • sarınma — «Sarınmaq»dan f. is. Pristav Mehdi bəyin ağaca sarınması xəbəri bütün mahala yayılır. «Qaçaq Nəbi» …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • dolaqlanmaq — məch. Dolaq sarınmaq. // Sarınmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • qundaqlanmaq — 1. məch. Qundaqla sarınmaq, bələnmək (uşaq haqqında). // məc. Sarınmaq, boğça halında bağlanmaq. 2. məch. Qundaq salınmaq (tüfəngə) …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • üşələmməx’ — I (Qazax, Tovuz) bax ütələmməğ. – Canavarrar üşələnellər yeməx’dən ötrü (Qazax); – Ə:, nə üşələnirsəη, varıf işinə gücüηe:tsəη (Tovuz) II (Tovuz) tökülmək. – Damın torpağı içəri üşələner III (Borçalı) sarınmaq. – Yumax yaxşı üşələnerdi …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • bintlənmək — məch. Bint ilə sarınmaq, bağlanmaq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bükülmək — f. 1. Qatlanmaq, əyilmək, bükük hala düşmək. Qəhrəman . . <Xavərin> dizlərinin büküldüyünü və qeyri ixtiyari yerə oturduğunu gördü. M. İ.. <Tamara:> Külək əsər, gül bükülər. S. V.. 2. Əyilmək, ikiqat olmaq, belini əymək. Beli bükülmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bürmələnmək — məch. Lülə şəklində sarınmaq, bir şeylə hər tərəfi bürüdülmək; örtülmək, bükülmək …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • bələnmək — 1. məch. Bələyə bükülmək, sarğı ilə sarınmaq, qundaqlanmaq. 2. bax bələşmək. Bal bələnib dillərinə, gül sancılıb tellərinə. Aşıq Əli. Qənd əzilib dilə, dişə, dəhanə; Qaymaq dodaqlara bal bələnibdir. A. Ə …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • sərilmək — 1. f. 1. Əl və ayaqlarını açıb uzanmaq. Divana sərilmək. Xalça üstünə sərilmək. – Qucağı uşaqlı arvadlardan bir neçəsi özündən gedib, qarın üstünə sərilmişdi. Ç.. Hər ikisi yumşaq otların üzərinə sərildilər. H. N.. // Yerə dəymək, yıxılmaq. Yazıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”